Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:
Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT
Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:
- πώς χρησιμοποιείται η λέξη
- συχνότητα χρήσης
- χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
- επιλογές μετάφρασης λέξεων
- παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
- ετυμολογία
qui donne le frisson - translation to Αγγλικά
OPERA BY ERMANNO WOLF-FERRARI
Le Donne Curiose; Le Donne curiose
qui donne le frisson
spooky, eerie
Ορισμός
qui tam action
: (kwee tam) n. from Latin for "who as well," a lawsuit brought by a private citizen (popularly called a "whistle blower") against a person or company who is believed to have violated the law in the performance of a contract with the government or in violation of a government regulation, when there is a statute which provides for a penalty for such violations. Qui tam suits are brought for "the government as well as the plaintiff." In a qui tam action the plaintiff (the person bringing the suit) will be entitled to a percentage of the recovery of the penalty (which may include large amounts for breach of contract) as a reward for exposing the wrongdoing and recovering funds for the government. Sometimes the federal or state government will intervene and become a party to the suit in order to guarantee success and be part of any negotiations and conduct of the case. This type of action is generally based on significant violations which involve fraudulent or criminal acts, and not technical violations and/or errors.
Βικιπαίδεια
Le donne curiose
Le donne curiose (English: The Inquisitive Women) is an opera in three acts by Ermanno Wolf-Ferrari to a text by Luigi Sugana after Carlo Goldoni's play of the same name.
Παραδείγματα από το σώμα κειμένου για qui donne le frisson
1. Cest une des rares voitures " de sport " qui fait sourire les passants et non luire leur envie, qui donne le frisson dès le bas du compte–tours.
2. Et lorsque tombe l‘échange final («Et qu‘ont–ils découvert lŕ–haut?» «Du sable»), on ne sait plus trop si c‘est l‘existentialisme beckettien, la vista kubrickienne, ou la nostalgie malickienne de cette fable qui donne le frisson.